να σκάψω ένα βαθύ λάκκο και να ρίξω μέσα όλα τα όνειρα μου όλα όσα εύχομαι να γίνουν και να τα ξεχάσω.
Να ξεκινήσω κάτι άλλο;
Για ποιο λόγο;
Για να καταλήξω πάλι νεκροθάφτης;
Άντε και το κάνω, μόνο να μην είναι δικός μου αυτός ο τάφος.
Στις μέρες μας οι ονειροπόλοι δεν επιβιώνουν για πολύ.
Πεθαίνουν, όχι μία φορά, πολλές, μέχρι να σταματήσουν να ονειρεύονται, να πέσουν απ'τα σύννεφα και να τσακιστούν στο έδαφος όπως έπαθα εγώ στο χθεσινό όνειρο.
Και το δυστύχημα είναι ότι δεν ξύπνησα, βγήκα απ'το σώμα μου και παρατηρούσα προσεκτικά την κατάντια μου. Που δεν προσπάθησα κάπως να ανακόψω την πτώση με την ελπίδα ότι αυτός που μ'έκανε να πέσω θα με πιάσει.
Καλά να πάθω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου