31/1/12

Όλα είναι στιγμές

Μερικές φορές με δυσκολεύουν τα λόγια

Όλα στο μυαλό είναι ρευστά

Συναισθήματα, αναμνήσεις, σκέψεις και τα τοιαύτα...

Στη ζωή όμως είναι αλλιώς, κάθε αίσθηση δουλεύει διπλά εκείνες τις στιγμές...

μπορείς να δεις στο σκοτάδι, ν'ακούσεις και τον χαμηλότερο ψίθυρο...

όλα χάνονται σ'ένα καλά οργανωμένο χάος από λέξεις, μυρωδιές κι ανθρώπινα μέλη.

Κι αυτό που μένει είναι πάνω απο σκέψη, πολύ πιο πάνω από απλή ανάμνηση, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός που μέσα από κείνες τις στιγμές πλάθεται σαν από τα χέρια του πιο ταλαντούχου καλλιτέχνη.

Είναι η ένωση αλλά το μόνο που έχει σημασία είσαι εσύ, γιατί εσύ είσαι και ο άλλος, είναι τόσο θαυμαστό στην απλότητά του αυτό το συνοθύλευμα αισθήσεων.
Νοιώθεις ότι ο χρόνος σταματάει μα - τι ειρωνεία - αυτός ο εγωιστής κατεργάρης τρέχει πιο γρήγορα.

Εκείνες τις στιγμές πονάς πιο πολύ...

Γιατί;
Γιατί για πρώτη φορά στη ζωή σου συνειδητοποιείς ότι ως τότε ήσουν μισός.

Όλα είναι τόσο εύκολα σαν σκέψεις, μετά το σώμα τα πιέζει να βγούν από μέσα σου, φούσκες λόγια σαν κακογραμμένο κόμικ και πράξεις ασχεδίαστες.
Κύκλοι, κύκλοι, αναμονές, αγωνίες.

Και το μόνο βέβαιο είναι ότι δε θα αδειάσουμε ποτέ, όσα και να δώσουμε.

Γιατί είμαστε φτιαγμένοι απ'το ίδιο υλικό.

Είμαστε φτιαγμένοι να γεμίζουμε με τις στιγμές.

Το σκοτάδι γίνεται φίλος μας, όχι γιατί μας κρύβει, αλλά γιατί μας γυμνώνει από κάθε τι που φοβόμαστε.

Όλα είναι στιγμές.

Just a little game :)

Using only song names from ONE ARTIST, cleverly answer these questions. Try not to repeat a song title. It's harder than you think.

Pick Your Artist: Iron Maiden

Are you male or female: Women In Uniform

Describe yourself: Wrathchild

How do you feel about yourself: I can't see my feelings

Describe where you currently live: 22 Acacia Avenue

If you could go anywhere, where would you go: Space Station No5

Your favorite form of transportation: Flight of Icarus

Your best friend is: Phantom of the opera

What's the weather like: Brighter than a thousand suns

Favorite time of day: Twilight Zone

If your life was a tv show, what would it be called: The Loneliness Of The Long Distance Runner

Feelings on high school: The educated fool

Feelings on college: Deja Vu

What is life to you: The thin line between love and hate

What is the best advice you have to give: Don't look to the eyes of a stranger!

If you could change your name, what would it be: Charlotte the harlot

Your favorite food is: Killers (xD)

What did you do last night?: Revelations

What're your plans for tomorrow?: Remember tomorrow

How you would like to die: Die with your boots on

Your present condition: Stranger in a strange land

Your thoughts on your love life: Infinite dreams

Your motto: Be quick or be dead

Λέξεις


Λέξεις, λέξεις...
Μια, δυο, τρεις χαρακιές...

Θα πεις υπάρχουν στιγμές που πρέπει να τις χρησιμοποιεί κανείς με σύνεση...Από τον λόγο στον τρόπο τα σύνορα είναι κάπως μπερδεμένα...

Τέσσερις, πέντε, έξι...

Να κρεμαστεί ή να μην κρεμαστεί; Αυτή ειναι η ερώτηση!

Οχτώ, δέκα, δώδεκα χαρακιές...

Αν είναι να τον κρεμάσουμε για να τον κλάψουμε μονάχα, καλύτερα να μην τον κρεμάσουμε καθόλου...

Δεκάξι, δεκαοχτώ, δεκαεννιά...

Περπατάμε στις μίτες...Είναι κανείς άρρωστος;

Είκοσι χαρακιές....

Για που τραβάει άραγε εκείνο το καράβι με τα εκατό κατάρτια;

Εικοσιμία χαρακιές...

Κλαίω στον ύπνο μου...
Το παθαίνω αυτό μερικές φορές...
Αν με ξανακούσεις άγγιξέ με απαλά, αυτό μόνο φτάνει...
Γιατί προσπαθώ να ξυπνήσω και δεν μπορώ...
Άγγιξέ με...
Τις περισσότερες φορές δεν ξέρω που είμαι, χάνομαι στο όνειρο...
άλλες νομίζω πως είμαι αλλού...
Νοιώθω πως πεθαίνω αν δεν ξυπνήσω αμέσως...
Μην τρομάζεις...άγγιξέ με...
Αυτό φτάνει...

Κλείνω τα μάτια, απλώνω τα χέρια και κάνω μερικά βήματα, αριστέρα, δεξιά...
Δε βλέπω τίποτα, μονάχα σκοτάδι...
Ακόμα μια προσπάθεια, σκοντάφτω, πέφτω χάμω μα δεν ανοίγω τα μάτια...
Ύστερα στάθηκα μπροστά σου...
Μα είναι αλήθεια...
Δεν με οδήγησε η τύχη ή οι καταστάσεις εδώ που βρίσκομαι...
Με οδήγησε η καρδιά μου...
Αυτό είναι όλο...

Η ζωή είναι ωραία φιλαράκο...

19/1/12

Δεν πιστεύω στις γιορτές

Γι'αυτό και χάθηκα. Για μένα οι γιορτές δε σημαίνουν διακοπές. Εγώ δεν κάνω πια διακοπές.
Έχω λέει υποχρεώσεις και στις υποχρεώσεις μου δεν χωράνε οι διακοπές.
 Δεν χωράνε καν μερικές αναρτήσεις σ'αυτό το ξεχασμένο - πια - ιστολόγιο.
Είναι πολλά που θέλω να σας πω μα δε χωράνε εδώ.
Δεν θα σας ευχηθώ καλή χρονιά, γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα το ίδιο σκατά με την προηγούμενη θα είναι, ωστόσο για τα προσχήματα θα το προσθέσω στο τέλος, ούτε καλή τύχη θα ευχηθώ, παρά μόνο καλό κουράγιο για όσα είναι και για όσα έρχονται.
Ναι, και για τα προσχήματα, καλή χρονιά σε όλους :)