4/5/11

Α.

Δε θα μπω καν στον κόπο να σκεφτώ κάτι συγκεκριμένο. Είναι όλα τόσο μπερδεμένα που καταλήγουν να είναι πιο απλά έτσι. Και δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω αλλά το κάνω γιατί βαριέμαι να κάνω αλλιώς. Το διαφορετικό μπορεί να γίνει και πολύ κουραστικό παράλληλα και τελευταίως νοιώθω διαρκώς μια κούραση που δε λέει να φύγει. Μια διακοπή έτσι για να ξεφύγω απ'τη μονοτονία και την επιβεβαίωση αυτών που φοβάμαι αλλά κατά βάθος ξέρω ότι ισχύουν. Βέβαια, μερικές φορές κάνουμε παραχωρήσεις και υποχωρήσεις μόνο και μόνο για να δοκιμάσουμε τις αντοχές μας. Ονόματα, εικόνες, λέξεις και μια γενικότερη θολούρα. Δε μπορώ να συγκεντρωθώ. Θέλω να τραβήξω τις κουρτίνες να κοιτάξω αν είναι μέρα ή νύχτα αλλά βαριέμαι να σηκωθώ. Επιεικώς τραγική η κατάσταση. Α ωραία διαφήμηση του google αν θέλω να μάθω λέει πότε θα πεθάνω. Να μου λείπει! Ευχαριστώ. Πότε θα ζήσω θέλω να μάθω.

2 σχόλια:

  1. μια γενικότερη θολούρα...
    και λίγα λες έτσι όπως μας τα φέρνουν για να ζήσουμε...

    γεια χαρά! πέρασα να δω πώς βλέπεις τον κόσμο από τα λημέρια σου...

    καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς ήρθες Stardustia

    ναι η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό μέσα στη θολούρα είμαστε και χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί σ'αυτό δε νοιώθω μόνη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή