Αναχρονισμένο μεν αλλά...

Δεν ξέρω γιατί αφήνω ακόμα κάποια πράγματα να με αγγίζουν.
Όταν κάποιοι (κάποιες για την ακρίβεια) έχουν τη νοοτροπία του παρτάκια, γιατί θα πρέπει να στεναχωρηθώ που πήραν πόδι απ'τη ζωή μου;
Ίσως στεναχωριέμαι για τα χρόνια φιλίας που δεν υπολόγισαν πριν πουν και κάνουν κάποια πράγματα.
Απ'την άλλη αν ήταν όντως φιλία, δεν θα τα έλεγαν/έκαναν.
Άρα τότε μάλλον στεναχωριέμαι για το χρόνο που χαράμισα επενδύοντας σ'αυτά τα άτομα.
Δεν το περίμεναν, δεν το περίμενα, αλλά η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις.
Αυτοί (αυτές για την ακρίβεια) θα έπρεπε να το περιμένουν, αλλά προφανώς θα περάσει καιρός για να καταλάβουν ότι κανέναν δεν πρέπει να έχεις πόρτα για το χειμώνα.
Θα το καταλάβουν όλοι και μετά δεν θα έχεις ούτε για την άνοιξη.
Cheers :)